Morgen is dé verkiezingsdag. Ik weet al heel lang wat ik stem. Nee, ik geef geen stemadvies, want mijn mening doet er niet toe en bovendien moet iedereen zijn/haar eigen keuze maken. Zoveel mensen, zoveel zinnen.
Onlangs gaf een directeur van een organisatie, die ook in Coevorden actief is, wel een stemadvies. Ik vond dat heel ergerlijk, vooral vanuit zijn positie. Blijkbaar vonden meer mensen dat, want zijn blog was de dag erna alweer verdwenen.
Niet goed of het deugt niet
Iedere partij heeft punten, die mensen minder aanstaan. Dat blijft nu eenmaal zo. En welke coalitie er ook komt: die krijgt ook weer alle bagger over zich heen. Er blijven voor- en tegenstanders. Het is niet goed of het deugt niet. Op de sociale media buitelen mensen over elkaar heen om hun mening te geven. Ik ben ermee gestopt om al die reacties te lezen, want velen maken elkaar voor rotte vis uit.
Morgen komt een einde aan alle verkiezingscampagnes, al waren die door corona minder intensief dan anders. Er zijn weer heel wat toezeggingen gedaan over de hele politieke linie. Dat zijn slechts momentopnamen, dus ik leg die naast me neer.
Idolaat
De laatste dagen waren er heel wat debatten en ik moet eerlijk zijn: ik heb belangstelling voor politiek, maar die debatten heb ik aan me voorbij laten gaan. Enkele partijen gingen wel op campagne in het land. Wat mij dan zeer verbaast, is dat een paar partijen een fanclub lijken te hebben. Het publiek kijkt idolaat naar hun held. Liefde maakt blind, zal ik maar zeggen.
Ik denk, dat sommige partijen de verkeerde lijsttrekker hebben. Daarmee kunnen zij de strijd niet winnen. En wie eerst werd verguisd, wordt later de hemel ingeprezen. Het blijft toch een merkwaardig spelletje, die politiek. In de coronapandemie zijn fouten gemaakt, maar de vraag is of een andere samenstelling van partijen het beter had gedaan. We zullen het nooit weten.
Ik zie ook reacties van mensen van wie ik de politieke voorkeur ken, maar die alleen verwijzen naar andere partijen die iets niet goed doen. Verbeter de wereld, begin bij jezelf.
Voorgekauwd
Eerder vulde ik voor de lol nog wel eens stemwijzers in, maar dat doe ik ook niet meer. Het werd trouwens wel erg bont gemaakt. Er was zelfs een stemwijzer voor ouders van minderjarige kinderen. Alsof dat het enige punt is dat telt bij het stemmen. Verder werd een vergelijking getrokken tussen het stemgedrag van ‘arme’ en ‘rijke’ mensen, waarbij de middenklasse gemakshalve werd vergeten. Elders las ik een artikel over strategisch stemmen. Alles werd voorgekauwd en is herkauwd.
De ene politicus was meer in beeld dan de andere, zo is onderzocht, en de vrouwen waren langer aan het woord dan de mannen. Vrouwen klaagden er deze week over dat ze vaker worden onderbroken door hun mannelijke collega’s. Houdt het een verband met het ander? Ik zet er nu maar snel bij, dat dat een grapje is. Veel vrouwen vinden, dat zij op een vrouwelijke kandidaat moeten stemmen. Hun goed recht, maar ik kies voor de kandidaat in wie ik het meest vertrouwen heb, ongeacht geslacht.
