Regio – Veiligheidsregio Drenthe laat via Facebook weten, dat de Duitse politie vraagt om uit de gebieden met wateroverlast te blijven en afsluitingen te respecteren, zodat hulpverleners hun werk kunnen doen. Als gevolg van het hoge water zijn veel wegen afgesloten.
Waterschap Vechtstromen meldt, dat de waterstanden een dalende trend laten zien. Op een aantal plaatsen is de Vecht ver buiten haar oevers getreden. Wel heeft de Vecht op donderdag 28 december in Nederland zijn hoogste punt bereikt en begint in Duitsland nu langzaam te dalen.
Risico’s
Maar het waterschap blijft alert. “De bodem en de waterlopen zijn volledig gevuld en de komende dagen wordt opnieuw neerslag verwacht, waardoor de waterstanden kunnen stijgen. Verder kunnen de taluds en oevers instabiel worden door de langdurige blootstelling aan water.” Het waterschap verzoekt daarom om alleen gebruik te maken van verharde wegen. Ook het dalende water brengt risico’s mee. Zo kunnen bepaalde wegen en fietspaden weer begaanbaar worden, maar er ligt wel veel modder op en eventueel drijfhout.
Fotograaf Mariëlle Hensums (www.hensums.nl) maakte de foto’s aan zowel Duitse als Nederlandse zijde.
Overijsel, de Nieuwe Waterwereldorde
Laten we eerlijk zijn, Friesland was decennialang de onbetwiste koning van de waterprovincies. Met haar uitgestrekte meren, zompige weilanden en elfstedenkoorts had het de watersporttroon stevig in handen. Maar oh, wat een genoegen was het om onlangs in het voorheen ondergewaardeerde Overijssel te dobberen, te drijven, en soms zelfs te zwemmen tussen de nieuwe waterwereldorde.
In Friesland laveer je op de Friese meren, tenminste dat was de bedoeling. Maar na een verfrissende rondvaart door Overijssel, waar je zelfs in de speeltuin nog moet oppassen voor natte voeten, kun je concluderen dat de titel ‘Waterprovincie van het Jaar’ een nieuwe thuishaven heeft gevonden.
Overijssel, dat klinkt als een plek waar je naartoe gaat voor rustige fietstochten langs kabbelende beekjes, toch? Think again. Overal waar je kijkt, word je begroet door ondergelopen weilanden die een soort natuurlijke waterglijbaan vormen voor onbevreesde eenden. De speelplaatsen zijn omgetoverd tot onderwateravonturen, waar kinderen met zwemvliezen en snorkels rondhuppelen alsof ze op een tropisch eiland zijn beland.
En laten we vooral de volkstuintjes niet vergeten, waar zelfs de tomaten verzuipen in hun eigen sap. De boerenkool heeft het niet makkelijk; de kruinen steken net boven het water uit, als de laatste overlevenden van een groene onderwaterbeschaving.
Wat Friesland miste, vond Overijssel blijkbaar in overvloed: water, water overal, maar geen druppel om te drinken. Het is alsof de provincie een pact heeft gesloten met Neptunus om de kaart van Nederland opnieuw te tekenen, met Overijssel als het Atlantis van de Lage Landen.
En laten we eerlijk zijn, er is iets verfrissends aan de manier waarop Overijssel omgaat met deze waterige overvloed. In plaats van te klagen over overstroomde straten, omarmt de gemiddelde Overijsselaar zijn innerlijke zeemeermin en zwemt hij glimlachend naar de plaatselijke supermarkt.
Dus, vaarwel Friesland, met je rustige vaartochten en elfstedentochten. Overijssel is de nieuwe waterheld, waar elke stap een avontuur is en waar je zelfs in de speeltuin kunt genieten van een verfrissende duik. Het is de provincie die ons heeft laten zien dat je niet altijd hoeft te laveren op een meer, soms kun je gewoon pootjebaden in je eigen achtertuin.