Dalen – Knels Laméris is al geruime tijd betrokken bij het Doe-Plein Daol’n. Hij prijst met name de inzet van jonge ouders bij de totstandkoming. Niet alles ging van een leien dakje. “Mijn kinderen zeiden wel eens dat het geen doe-plein is, maar een gedoe-plein”, lacht Laméris.
Bij zijn afscheid als huisarts, ruim vijf jaar geleden, opende Knels Laméris een bankrekening. “Daarop konden mensen een bedrag storten in plaats van een cadeau te geven. Er kwam maar liefst 14.000 euro binnen. Het doel was om het geld ten goede te laten komen aan de Daler gemeenschap.” En dat deed hij!
Direct na het afscheid vergde de ziekte van zijn schoondochter echter de volle aandacht van Knels en zijn vrouw. Zij hielden samen met anderen het gezin draaiende. “Dat vergde veel tijd en aandacht. Gelukkig is zij genezen verklaard”, aldus Knels. “Ik schonk daarna ruim 5.000 euro aan KWF Kankerstrijding en er ging een bedrag naar Theater Hofpoort.”
Doe-Plein
De resterende 7.500 euro stak hij in het Doe-Plein Daol’n. “In eerste instantie had ik het plan een beweegtuin te realiseren, maar dat kon van dat bedrag niet worden gefinancierd en we konden niet tot overeenstemming komen wat betreft de locatie.”
“Voorzitter Henk Wilting van het Doe-Plein vroeg of ik in de stichting wilde komen. Dat heb ik gedaan. Toen was het halverwege het proces. Zo’n zes jaar geleden werd het initiatief genomen door Henk Wilting, Gerolf Menzo en Gert Lubbers. Er was een eerste begroting gemaakt en het werd duidelijk, dat het financieel wat moeilijk zou worden na de eerste twee fases. De eindbegroting was 250.000 tot 260.000 euro.”
Acties, giften en subsidies
In Dalen werden acties gehouden en er kwamen giften en subsidies. “Via het waterschap kregen we subsidie op voorwaarde, dat de hemelwaterafvoer van de school werd afgekoppeld. Dat is gedaan en die loopt nu zichtbaar vanaf het schoolplein naar de wadi.” Wadi staat voor waterafvoer drainage-infiltratie.
In de loop der tijd waren er wat strubbelingen. “Door onvoldoende toezicht was verkeerd zand aangebracht. Dat moest toen eerst worden verwijderd alvorens een nieuwe laag aan te brengen.” Een forse subsidie van 110.000 euro kwam vanuit LEADER, een Europese subsidie voor het platteland.
Daarnaast waren er bijdragen van de ouderraad en onderwijsstichting Arcade. Bouwbedrijf Scholten deed een forse duit in het zakje en er was een sponsorloop. Rotaryclub Coevorden en Volksvermaken en Oranjecomité Dalen hielden een rommelmarkt, waarvan de helft van de opbrengst naar het Doe-Plein ging.
“We hebben veel steun gehad van wethouder Jan Zwiers en we konden Johan Scholten altijd om advies vragen”, zegt Laméris prijzend.
Elementen
Het Doe-Plein kent vele elementen. Laméris: “Zo ligt er een verdiept sportveld op het groene gedeelte. Er staan schommels, er komen nog wat banken en een wandelpad bij. Verder is er een groene zandheuvel met een wadi (waterafvoer drainage-infiltratie) en waterpomp. Ook staat er een klimtoren. Op de wadi kan het regenwater direct de grond in en zo wordt het riool ontlast.
Veel vrijwilligers droegen, ook letterlijk, hun steentje bij door het verzamelen van veldkeien voor de vijver. En er is ook een jeu-de-boulesbaan aangelegd.” Een beweegtuin behoort nog steeds tot de wensen van Laméris.
Lokale inzet
De lokale inzet was en is enorm. “Er is een stuurgroep met veel jonge ouders. Het is leuk om in contact te komen met de jongere generatie. Ik neem mijn petje af voor de inzet van deze jonge mensen. Bovendien werd bij de aanleg gebruik gemaakt van vooral lokale ondernemers.”
Vallen en opstaan
Laméris vindt, dat het plein in beweging moet zijn. “Het moet geen museum worden. Een van de doelen is, dat kinderen meer buiten spelen en misschien af en toe vallen. Dat hoort bij het opgroeien.” Hij vindt het Doe-Plein een hele verbetering ten opzichte van het oude schoolplein. “Er zitten veel meer educatieve en speelelementen in.”
Laméris vermoedt, dat de opening van Doe-Plein Daol’n volgend jaar is. “Dan is het wat groener op het plein. We zijn trots, dat we het geheel voor 250.000 euro hebben kunnen realiseren.”
Blij om hier te wonen
“In Dalen”, aldus Laméris, “wordt vaak gezegd, dat hier veel kan. Dat is inderdaad zo. Mensen staan altijd paraat.”
De geboren Fries vertrok al op jonge leeftijd naar Gouda, waar hij de basisschool en het voortgezet onderwijs deed. Ook woonde hij in Utrecht. “Wij zijn hier in 1979 komen wonen en ik ben er 35 jaar huisarts geweest. Nog steeds mis ik de contacten in de praktijk. Ik ben zó blij, dat ik in Dalen woon. De mensen zijn zeer geïnteresseerd en wij hebben veel steun ondervonden bij de ziekte van onze schoondochter.”
Bron: Lelie van Dalen
