Coevorden/Steenwijk – “Ik ben toch een grote, stoere vent. Ik lachte alles weg, de mensen zullen het niet aan me zien” Tot het moment, dat Erik Krikke brak en zijn leven op zijn kop stond. Hij kreeg de diagnose PTSS. “Uiteindelijk besloot ik de hele gifbeker leeg te drinken”, vertelt de 43-jarige Erik uit Steenwijk. Daaraan ging heel wat vooraf.

Met zijn indrukwekkende voorstelling ‘Operatie geslaagd’ komt Erik Krikke met zijn band 7even Bridges op zaterdag 29 februari naar Theater Hofpoort. Een verhaal van vallen en opstaan.

Erik vertelt honderduit. “Ja, ik praat nu heel makkelijk, maar dat was jaren geleden heel anders.”

Afghanistan

“Ik was een van de laatste der Mohikanen, die nog dienstplichtig was in 1995. Ik was 18 toen ik dat jaar bij defensie kwam waar ik opklom van soldaat naar onderofficier en officier. Ik ben gediplomeerd operatieassistent en ik werd in 2007 uitgezonden naar Kandahar in het zuiden van Afghanistan. Ik werkte tien weken in het NAVO-hospitaal. Die tien weken is meer dan genoeg, want je ziet daar zoveel…”

Hij vond het de eerste weken interessant. “De letsels zijn heel anders dan in Nederland, in Afghanistan zijn de verwondingen allemaal oorlogsgerelateerd. Na een week of vier werd het erg druk en kregen we ernstig gewonde kinderen op de operatietafel. Mijn eigen kinderen waren toen nog peuters en die zwaargewonde kinderen in oorlogsgebied maakten indruk.”

Niets aan de hand

Na terugkeer deed Erik of er niets aan de hand was. Hij vermeed erover te praten, ook thuis praatte hij er niet over. Hij ging in een medische groothandel werken en stortte zich op zijn werk. “Ik was altijd druk en erg bezig met tabellen en grafieken. Ik focuste me daarop, zodat ik vermeed na te denken. Vluchtgedrag dus.”

En mensen, die vroegen naar zijn ervaringen? “Die sneed ik met chirurgische precisie uit mijn leven.”

In 2012 belandde Erik in het ziekenhuis voor een galblaasoperatie. Daar gebeurde iets. “Vlak voordat de anesthesist kwam, zag ik opeens beelden van Afghanistan voor me. Ik ging onrustig de operatie in en werd onrustig wakker. Toch dacht ik nog steeds het wel vol te houden.”

Emmer leeg

“De arts vroeg aan mij hoe het me ging, omdat ik altijd maar druk was. Ik ging daarna naar een maatschappelijk werker en daar ging de hele emmer leeg. Vanuit het ziekenhuis in Zwolle moest ik met de auto naar huis in Steenwijk. Ik voelde zelf wel aan dat dat te gevaarlijk was in mijn toestand.”

Erik had altijd een pasje van het veteraneninstituut bij zich. “Ik heb het noodnummer gebeld en zei alleen ‘Ik heb hulp nodig’.

“Ik was er klaar mee”

Hij ging in april 2013 het traject van hulpverlening in. “Ik moest over alles praten en moest alles herbeleven. Ik was naïef en dacht, dat ze me beter zouden maken. Maar, zo werkt dat niet, je moet het zelf doen. Ik voelde mezelf afglijden en in november 2014 was ik er helemaal klaar mee.”

Hij schreef zijn afscheidsbrief voor het thuisfront en was klaar om het huis uit te lopen en er een eind aan te maken. De ommekeer kwam door zijn allerbeste vriend Bas. “Op die avond besloot ik Bas voor de laatste keer te bellen. Hij merkte, dat het helemaal mis was. Hij maakte een paar harde grappen, die mij hebben laten inzien dat mijn plannen niet de oplossing waren. Ik keek door het raam van buiten naar binnen, zag mijn twee kinderen op de bank en realiseerde mij dat ik hen dat niet kon aandoen.”

Hele gifbeker leegdrinken

Toen besloot Erik de strijd aan te gaan en de hele gifbeker leeg te drinken. Hij kreeg therapie en medicatie. “Aan de hand van mijn dagboekje uit mijn tijd in Afghanistan moest ik alle herinneringen oproepen. Het werd een verhaal van vallen en opstaan.”

Boek

Zijn arts adviseerde Erik een boek te schrijven over zijn ervaringen. “Dat wilde ik eerst niet, maar ik ben toch begonnen. Ik stuurde de hele handel naar een bevriende journalist van de NRC. Hij stuurde het pak papier na drie weken terug met de mededeling ‘Je moet er iets mee doen’.

Erik maakte er een leesbaar boek van. “Vanaf dag één is het boek ‘Operatie Geslaagd’ gaan lopen. Als er maar iemand is, die zich herkent in het boek, is mijn doel bereikt.” Dat is en blijft zijn drijfveer. “Bovendien heeft het boek ervoor gezorgd, dat ik een ander iets kan bieden.”

Op diverse plaatsen in het boek staan Spotify-codes, waarmee een brug wordt geslagen tussen het boek en de liedjes.

Voorstelling

Dat boek ‘Operatie Geslaagd’ is de aanleiding voor de gelijknamige voorstelling. “Met vriend Bas, met wie ik al muziek maakte, hebben we een programma van bekende liedjes en eigen liedjes samengesteld. Ik ben dankbaar dat we dit kunnen doen. We hebben er inmiddels al meer dan honderd voorstellingen op zitten met onze band 7even Bridges.”

Het eerste album ‘Break the silence’ verscheen in 2018, dit jaar volgt een tweede album met als titel ‘Invincible’.

Lijflied Invictus Games

De eerste single van het nieuwe album is uit en is recent uitgeroepen tot het officiële lijflied van Team NL tijdens de komende Invictus Games, het internationale sportevenement voor gewonde (fysiek en/of mentaal) en zieke militairen en ex-militairen.

Erik en de band zijn er trots op en willen een zo groot mogelijk bereik voor deze geweldige groep mensen genereren. Erik en de band doneren de opbrengst van de single aan Team NL. Krikke: “Zij betaalden een hoge prijs en verdienen ons respect. Ik sta niet op het sportveld, ik sta op de planken. Dat is ook topsport..”

Erik vertelt, dat in de voorstelling een geluidsfragment is te horen, dat hem nog altijd veel doet. “Een van mijn kinderen vraagt ‘Waarom huil je?’ Onze kinderen hebben er echt wel een tic van gekregen, maar de band met de jongens is beter dan ooit.”

Uitgeverijtje

Erik en Bas hebben daarnaast een uitgeverijtje opgericht. “We willen mensen de gelegenheid bieden hun persoonlijke verhalen te vertellen.” Behalve deze bezigheden werkt Erik nog steeds bij de medische groothandel.

Vrijheid en oorlog hebben een prijs

Erik besluit: “Ik praat nu heel gemakkelijk. Ik had eerder m’n smoel moeten opentrekken. Toch houd ik bepaalde details echt voor mezelf. Die herinneringen zitten in een doosje en die heb ik een plek gegeven. Vrijheid en oorlog hebben een prijs”, concludeert hij.

De voorstelling in Theater Hofpoort begint om 20.15 uur. Kaarten zijn te bestellen via de website van het theater en zijn te koop in de ReadShop aan de Friesestraat 26.

Via een Facebookactie wordt een setje van twee kaarten verloot onder degenen, die de actie liken en delen.

Hoofdfoto: Willemijn de Vries. Tekst: Esselien de Groot