De grote winkelketens, die veelal wel tegen een stootje kunnen, verliezen de intentie van de lockdown uit het oog en kijken alleen naar alle mogelijkheden om toch (deels) open te kunnen. Bij de consument wekt dat weerzin op, al blijven er natuurlijk ook tegengeluiden. Zij lijken er vooral voor te zorgen, dat er toch veel mensen op de been zijn. Dat wekt weerzin op bij een groot deel van de bevolking, het kabinet en een deel van de Tweede Kamer. De betreffende winkelketens verdienen wat mij betreft geen overheidssteun.
Het kabinet zint inmiddels op strengere regels voor grote winkelketens. Tijdens deze pandemie blijven veel mensen maar wijzen naar het kabinet, maar wijs vooral naar jezelf. Ons eigen gedrag is van belang, daarvoor zijn we zelf verantwoordelijk. Wij kunnen alleen samen het virus onder controle krijgen.
Bekommer je om elkaar
Ik weet het, leuk is anders, maar laten we toch vooral nu standvastig blijven. Des te eerder is deze vervelende situatie voorbij. Denk aan elkaar, bekommer je om elkaar. Denk aan de toekomst, voor jezelf en voor anderen. Wees in gedachten ook bij de zorgmedewerkers, die het zwaar te verduren hebben.
En denk je, dat het nog steeds een griepje is of dat het virus niet bestaat: vraag maar aan mensen, die corona hebben gehad hoe het was. Zij hebben nog geruime tijd te kampen met de gevolgen, soms zelfs voor altijd. Die voorbeelden zijn er ook in de gemeente Coevorden. De laatste dagen lees ik weer diverse berichten op Facebook van mensen, die positief zijn getest en in quarantaine moeten.
Lokale ondernemers
En bekommer je ook om de lokale ondernemers, die kunnen die steun heel goed gebruiken. Zij doen er alles aan om hun klanten toch te bedienen door de mogelijkheden om online te bestellen (ja, ook zij hebben die mogelijkheden), bestellingen af te leveren, er wordt contact onderhouden via telefoon, mail en videobellen. Er zijn zoveel mogelijkheden voor steun aan de lokale economie. De ondernemers houden hun klanten op de hoogte via hun eigen Facebookpagina en die van Stad Coevorden.
Dat is pas erg
Jongeren zouden kunnen vereenzamen. Tja, het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn. Ik weet het heus wel, het is natuurlijk fijn om je gang te kunnen gaan. Dat geldt overigens voor alle mensen. Net als iedereen ben ook ik jong geweest. Mijn tienerjaren waren fantastisch, maar ook in die tijd waren er heus tegenslagen. En denk eens aan die kinderen, die mantelzorger zijn, in armoede leven of met mishandeling te maken hebben. Die zijn er met een paar maanden niet vanaf. Dat is pas erg.
Andere ergernissen
Veel te veel heb ik de laatste tijd vergelijkingen met NSB’ers/landverraders voorbij zien komen. Heel ergerlijk. De regels zouden je teveel in vrijheid beperken. De mensen zijn wel erg verwend, even een stapje terug doen lijkt niet mogelijk. Terwijl we toch naar de supermarkt en andere essentiële winkels kunnen, we kunnen naar buiten en we kunnen op allerlei manieren contacten onderhouden.
En wil je bij de politie melden, dat jouw buren illegaal vuurwerk opslaan of voor een onveilige situatie zorgen door een hennepplantage: dan word je ook al gauw als verrader gezien. Dat weerhoudt veel mensen om een melding te doen. Daardoor kunnen gevaarlijke situaties in stand blijven.
Er is een vuurwerkverbod, maar door groepen mensen lijkt vuurwerk ook als een essentieel onderdeel te worden beschouwd. Zo langzamerhand lijken alle artikelen essentieel te zijn.
