Dalen – De winkel Jan Witvoet aan de Kruisstraat viert dit jaar het 85-jarig bestaan. Een hele tijd, waarover veel valt te vertellen. Twee jaar geleden trad de derde generatie aan: Marian. Zij en haar ouders zijn volop actief in de winkel en alles wat daarbij komt kijken.
Schildersbedrijf
In 1935 begon Jan Witvoet senior met zijn schildersbedrijf op dezelfde plek waar de winkel nog steeds gevestigd is. “Maar ik wilde nooit schilder worden”, vertelt zoon Jan met stelligheid. “Mijn moeder, Janna, verkocht in die tijd verf en bij het begin van de boerenschoonmaak ook onder andere muurkalk en teer. Zij wilde daar iets meer bij doen en zo kwam er een winkel in galanterieën, ook wel diggelwerk genoemd.” Galanterieën, een term die nauwelijks meer wordt gebruikt, omvat gebruiksaardewerk en snuisterijen.
Jan Witvoet junior volgde een vakopleiding in de metaalbewerking bij Stork. “ik werd toen opgeroepen voor de militaire dienst. Na die periode van twee jaar ging ik naar huis, omdat mijn vader ziek werd. Toen heb ik een paar jaar meegedraaid in het schildersbedrijf. Maar toen pa stopte, had ik geen werk meer…..” Het schildersbedrijf werd in 1976 verkocht aan Doevendans in Schoonebeek.
Wapens
Jan ging niet bij de pakken neerzitten. “Ik deed aan jagen en kleiduivenschieten met de familie van mijn vrouw Willie en ik heb toen besloten om wapenhandelaar te worden. Ik ging naar de gemeente, maar die liet weten dat ik eerst een vakdiploma moest hebben. Ik heb toen een vakopleiding gedaan.” Hij vond het zo interessant, dat hij de tweejarige opleiding in slechts drie maanden voltooide. “Toen kon ik de winkel beginnen.” Zijn vader vond het overigens niets, die dacht dat het niet goed kwam. Witvoet is gespecialiseerd in verkoop, reparatie en ombouw van wapens.
Vuurwerk
Witvoet verkocht jarenlang, van 1948 tot 1996, vuurwerk. “In 1974 hebben we daarvoor een bunker gebouwd. Dat was de eerste kelder met een sprinklerinstallatie in Nederland. Daar mocht 2000 kilo vuurwerk worden opgeslagen.”
De wapenhandel, gestart in 1979, groeide snel en de opslag van munitie was niet meer te combineren met vuurwerk.” De wapenhandel werd uitgebreid met de verkoop van jachtkleding oftewel outdoorkleding. Zo komen jagers, vissers en wandelaars ook vaak naar de winkel.”
Wijd en zijd bekend
De winkel van Jan Witvoet is wijd en zij bekend. Er komen klanten uit Drenthe, Groningen, Friesland, de waddeneilanden en Overijssel, maar ook uit andere delen van het land. “Ik heb de invloed van een goede website onderschat. Mede door de website komen mensen bij mij terecht”, aldus Jan Witvoet.
Uitbreiding assortiment
Echtgenote Willie zette de galanteriewinkel voort en breidde het assortiment verder uit in de beginjaren zeventig met woonaccessoires, huishoudelijke artikel, galanterieën en speelgoed. Ook werd de winkel fors vergroot. Het resultaat was een compleet verbouwde winkel in juli 1974.
Brandweer
Naast deze bezigheid was Jan Witvoet maar liefst 41 jaar bij de brandweer. Dochter Marian weet het nog goed: “Al stond de hele winkel vol, de brandweer ging altijd voor. Mijn moeder achterlatend met al die klanten. Tijdens een hevige storm waren diverse kelders ondergelopen.” Willie: “Ik ging ook maar eens in de kelder kijken en die bleek eveneens blank te staan. Ik heb toen maar de brandweer gebeld….” Ook waren er wel droevige gebeurtenissen, die nog steeds in het geheugen staan gegrift, zo blijkt overduidelijk.
Omzwervingen
Het leek er eerst helemaal niet op, dat Marian als derde generatie in de winkel zou stappen. Toch besloot zij twee jaar geleden zich te richten op de winkel.
Marian deed na de BWB-school havo en atheneum op de RSG in Coevorden. “In Groningen deed ik na de heao de studie sociologie aan de universiteit. Tijdens mijn opleiding heb ik een half jaar in Indonesië, in Jakarta, gestudeerd. Het werd duidelijk, dat ik de commerciële kant op wilde.”
Marian werkte eerst bij Macintosh Retail (waarvan onder andere Kwantum onderdeel was). Zij deed er de inkoop textiel en reisde daarvoor de hele wereld af. Zo werkte zij in onder andere India en Pakistan.
Na een kort uitstapje naar de Wibra ging zij werken bij Strukton Railinfra. Zij werd er al snel hoofd inkoop en logistiek. Zij heeft er veel geleerd, ook op technisch gebied. In die periode van acht jaar verhuisden zij en haar vriend vanuit Groningen naar Dalerveen.
“Hierna”, vertelt Marian, “ging ik werken bij Dura Vermeer, een bedrijf dat zich richt op grond- weg- en waterbouw. Ik deed projecten door het hele land. Ik werd na enige jaren uitgeleend aan een ander bedrijf voor een prachtig project. Daarvan heb ik erg genoten. Na twee jaar zou ik terugkeren bij Dura Vermeer.”
Mooi moment
Marian besloot dat niet te doen en te verkassen naar de winkel in Dalen. Uiteraard een beslissing, die haar ouders zeer aansprak. In die tijd ging Annie Pijfers, die na 44 jaar bij Witvoet te hebben gewerkt, met pensioen. “Mijn ouders wilden graag door met de winkel en zo was het een mooi moment voor mij om in de winkel te stappen.”
Uitdaging
Zij vindt het een uitdaging om de winkel levend te houden met het bieden van goede kwaliteit en uitstekende service. “Ik hoop, dat mijn ouders nog lang zullen helpen en dat mijn vader de schietsport blijft doen, want daar is hij heel gespecialiseerd in en dat ben ik niet. Mijn ervaringen overal elders in het land en in andere landen kan ik in deze winkel inzetten. Ik wil blijven zorgen dat de winkel onderscheidend is.
Dankbaar
Marian: ”Ik ben erg dankbaar dat mijn ouders, mijn studie en werkervaringen me de mogelijkheid hebben gegeven veel van de wereld te mogen zien. Dat was een leerzame tijd. Maar er was iets dat in mijn hoofd bleef spelen: het verlangen om weer echt thuis te komen.
Door dat verlangen besloot ik na bijna 25 jaar terug te keren naar mijn geboortedorp Dalen. Net zoals mijn vader dat 50 jaar eerder had gedaan.”
Bron: Lelie van Dalen.
Hoofdfoto: Esselien de Groot. Historische foto familie Witvoet: de moeder van Jan in dezelfde deuropening.
