Wat maak ik (niet) mee? De een vroeg ‘Kun je een dagelijkse blog beginnen?’, een ander stelde een rubriek voor in het kader van de coronacrisis. Welnu, het wordt een mix van beide voorstellen.
Ik zou dagelijks kunnen melden wat ik meemaak. Nou, eigenlijk niet zoveel. Wel kan ik melden wat anderen meemaken en hoe zij hun dagen doorbrengen. Daarover ga ik de komende tijd dagelijks schrijven onder de titel ‘Op afstand’. Ja, ook ik werk op afstand: telefonisch en via de mail om toch iedereen van nieuws te kunnen voorzien.
Beetje saai
Activiteiten zijn er niet, dus daarvoor hoef ik de deur niet uit. Mijn enige ‘uitstapje’ is momenteel een snel bezoek aan de supermarkt. Het is wel een beetje saai allemaal, maar daar moeten we met z’n allen doorheen. Wel heb ik nu tijd om wat achterstanden weg te werken en heb ik de papieren voor de belastingaangifte maar eens bij elkaar gezocht.
Vandaag mocht ik er wel even uit: naar het Thomashuis, waarover hieronder meer.
Strikte regels
Ik houd me strikt aan de regels. Ik was mijn handen zo vaak, dat ze zo langzamerhand behoorlijk ruw en uitgedroogd zijn. Maar, daar is een crème wel weer goed voor. Ik houd ook nauwlettend afstand, zeker als anderen dat niet van plan zijn.
Ik heb me aangemeld voor Coevorden Co-Helpers, dus wellicht ga ik dan wat meer de deur uit, wel steeds met inachtneming van de regels.
Langzamerhand is het besef bij klanten in de winkels ook wel doorgedrongen en houden velen zich aan de genomen maatregelen. Toch zijn er nog uitwassen. Zoals jongetjes, die opzettelijk kuchen bij een kassa in een supermarkt.
Onbegrijpelijk
Op weg naar de supermarkt zag ik tijdens de wandeling bij mij in de straat een auto de oprit bij een woning oprijden. De vrouw des huizes kwam naar buiten en de begroeting met haar en de gasten ging via dikke zoenen op de wang. Onbegrijpelijk.
Thomashuis
In de tuin van het Thomashuis verzorgde Bert de Haan een gezellig muzikaal uurtje voor de bewoners. Deze bewoners zitten al weken aan huis gekluisterd. Wel zorgen Michiel Snippe, Mathanja Schoonewille en hun medewerkers voor activiteiten. “We zijn kaarten aan het maken, die we vervolgens versturen. We maken chocola en hebben een filmavond gehouden. De mensen blijven op het terrein en bezoek is binnenshuis niet mogelijk.”
De bewoners begrijpen er niets van. Maar zij hebben allemaal oudere ouders, dus bezoek vormt een te groot risico. “We hebben”, aldus Michiel, “de medewerkers, die zich niet helemaal goed voelen, op het hart gedrukt om thuis te blijven.” Wel zoeken de bewoners zelf contact op, omdat dat voor hen heel normaal is. Het is daarom heel moeilijk om de afstand te bewaren. Vandaar ook dat de groep op het terrein bij elkaar blijft.
Lockdown door onverantwoord gedrag?
Vanavond las ik op diverse websites, dat het vandaag ontzettend druk was in Zandvoort. Er waren zelfs zoveel mensen, dat er files stonden. Inwoners maken zich terecht grote zorgen. Ook bouwmarkten worden druk bezocht, al zijn ook daar wel maatregelen genomen. Ik zag in ieder geval in Coevorden ook heel wat auto’s staan bij de bouwmarkten.
Een lockdown is naar mijn mening volstrekt niet nodig, mits iedereen zich netjes aan de regels houdt. Helaas zijn er genoeg mensen, die dat niet doen en wel eens zouden kunnen zorgen dat er een lockdown komt met alle gevolgen van dien. Blijkbaar is er handhaving nodig om dat onzorgvuldige gedrag te voorkomen.
Morgen mag ik weer even weg: dan naar het optreden van Inge Tibben in Het Nieuwe Bastion om de bewoners te vermaken met Frans- en Nederlandstalige liedjes. Uiteraard op ruime afstand van deze bewoners. Verder ben ik weer binnenshuis.
